گوشت مرغ یکی از اصلی‌ترین مواد غذایی در سفره مردم ایران است. در این میان، انتخاب مرغ‌های سنگین وزن، با فرض بر اینکه صرفه اقتصادی دارد میان مردم رواج داشته و اکثر مصرف‌کنندگان مرغ‌های وزن بالا را برای خرید انتخاب می‌کنند. این در حالی است که وزن بالاتر مرغ سلامت آن را کاهش می‌دهد و یک الگوی مصرف نادرست به شمار می‌رود.

بسیاری از کشورها با تغییر سیاست‌های تولید مرغ از وزن‌های سنگین به سمت مرغ‌های سایز، نه تنها ضریب تبدیل خوراک و کیفیت گوشت را بهبود داده‌اند، بلکه درصد تلفات و میزان چربی تولیدی در پرنده‌ها را نیز کاهش داده‌اند.

سالانه 120 میلیون تن گوشت مرغ در دنیا تولید می‌شود که 95 درصد از این میزان با دوره پرورش کمتر از 42 روز و با وزن 1000 تا 1500 گرم وارد بازار می‌شود. برای این کار باید وزن مرغ زنده بین 1300 تا 2400 گرم باشد. در صورتی که در زمان استاندارد وزن مرغ به حالت مطلوب نرسد، برخی تولیدکنندگان زمان کشتار را به تعویق می‌اندازند تا وزن مرغ افزایش یابد و این موضوع نکات منفی به همراه دارد.

سن مرغ، عددی مهم

بالا رفتن سن مرغ مضراتی از جمله کاهش کیفیت لاشه، افزایش چربی محوطه بطنی، کاهش ضریب تبدیل غذایی و … دارد. علاوه بر این، پس از 35 تا 39 روزگی، احتمال ابتلای مرغ به بیماری‌های مختلف بیشتر شده و معمولا پرورش دهنگان برای جلوگیری از تلف شدن مرغ ها، مصرف آنتی‌بیوتیک در این مقطع را افزایش می‌دهند. این در حالی است که طبق قوانین، باید مصرف آنتی‌بیوتیک تا چند روز قبل از کشتار قطع شود.

مرغ سبز، انتخابی بهتر

مرغ سایز از آن دسته از مرغ‌هایی هستند که در سن مناسب کشتار میشوند و فاصله زمانی چند روزه از اخرین تزریق آنتی بیوتیک تا کشتار را رعایت کرده و کیفیت مطلوب تری در زمان کشتار دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که با افزایش وزن مرغ، علاوه بر کاهش کیفیت لاشه، مقدار پوست و چربی محوطه بطنی لاشه به صورت درصدی از وزن لاشه افزایش می‌یابد. به طوری که این میزان در یک مرغ 1200 گرمی حدود 12 درصد و در مرغ 2000 گرمی حدود 15 درصد است.

بر اساس پژوهش انجام شده توسط سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مرغ سایز یا مرغ با وزن استاندارد، مرغی با وزن زنده معادل 1800 الی 2000 گرم و وزن لاشه بین 1300 الی 1500 گرم است و زمان کشتار آنها بین 38 تا 42 روز می‌باشد.

بطور کلی به مرغ‌های زیر 2 کیلوگرم مرغ سایز گفته میشود. در ذیل آن مرغ سبز را میتوان نام برد که تفاوت‌هایی با مرغ معمولی دارد. مرغ سبز که نوعی مرغ سایز محسوب میشود نیز یکی از انتخاب‌های مناسب برای مصرف کنندگان است. در پرورش مرغ سبز از هیچگونه آنتی بیوتیکی استفاده نمیشود و این امر سبب میشود تا مرغ چربی کمتری داشته باشد و کیفیت گوشت بسیار بالاتر و مطلوب تری را ارائه دهد.

در واقع، کاهش سن کشتار مرغ و تولید مرغ سایز، منافعی از جمله کاهش چربی لاشه و ارتقاء کیفیت غذا، کاهش طول دوره پرورش، کاهش مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، کاهش هزینه‌های تولید، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش مرگ و میر طیور، کاهش مصرف سوخت و امکان افزایش تعداد دفعات جوجه‌ریزی را به همراه خواهد داشت.

جمع بندی

حال مردم باید در نظر داشته باشند که انتخاب مرغ‌های سنگین‌تر می‌تواند برای آن‌ها ناسالم باشد و وزن بالاتر نشان‌دهنده باکیفیت‌تر بودن و به‌صرفه‌تر بودن نیست. سوق پیدا کردن خرید مردم به سمت مرغ‌های سایز که مرغ سبز نیز بخشی از آن است، می‌تواند از پرورش مرغ‌های سنگین وزن جلوگیری کند و مرغ باکیفیت‌تر و سالم‌تری را بر سر سفره‌های مردم فراهم کند.

انتهای خبر–